Solitude Productions – 2019 – Almanya
Alman Epic Doom Metal grubu Fvneral Fvkk ilk full-length albümleri “Carnal Confessions” ı 27 Eylül 2019´da Solitude Productions etiketiyle CD formatında piyasaya sürdü (Dijital versiyonun yansıra, Vinyl ve Kaset versiyonları da var fakat bu iki farklı sunum Bleeding Heart Nihilist Productions etiketiyle piyasaya çıktı). Grup 2015 yılından bu yana aktif, bir EP ve Splitin ardından nihayet ilk albüm geldi.
Swallow the Sun´dan bu yana beni heyecanlandıran yeni bir Doom Metal grubuyla karşılaşmamıştım ve nihayet karşımda kaliteli bir grup var. Son yıllarda sıklıkla rastladığım, bir gitar riffi yada vokal için dakikalarca beklerken bizi atmosferik dungeon synth yağmuruna maruz bırakan gruplardan sıkıldığım şu günlerde, nihayet yaptığı müziğin farkında ve ne üretmek istediğini tam olarak bilen bir Doom Metal grubu çıktı karşıma. Tam anlamıyla örgüsü çok iyi yapılmış bir konsept albümü. Umutsuzluğun ve karanlığın, Doom Metal yöntemleriyle çok güzel işlendiği bir albüm var karşımızda. Tema olarak her açıdan din konusunun irdelenmesi ile, masumların kötüler karşısında ne denli acımasızca istismar edildikleri, hele ki bunu yapanların başının tanrının izinden gidenlerin kıyafetlerini kuşanmış kadın ve erkeklerin çektiği ve olan biten bunca kötülüğe rağmen, Tanrının kurbanlar için bir şeyler yapmak konusunda ki pasifliğini kendine konsept alan albüm, son yıllarda bir çok ülkede Vatikan’ın yaptırımlarıyla(!) çocuk tacizcisi din adamlarının birer birer ifşa olduğu haberleri medyayı işgal ederken, gündemi bu açıdan yakaladığını söyleyebiliriz. Şarkı sözlerinde bunu açıkça görebiliyoruz, çaresiz anlarında çözüm bulmak umuduyla kendini açan insanlara ahlaksızca yanaşan din adamlarının, kurtuluş umuduyla edilmiş çaresiz duaların manipüle edilmesini yüzlere çarpan sözler, tüyleri ürpertiyor açıkçası. Bu ayrıntıdan hareketle belirtmem gerek ki, vokaller bu konsepte çok uyumlu. Özellikle 90´lardan sonra Doom Metal içinde brutal vokalin yoğun biçimde kullanımının yaygınlaşmasıyla, Doom ve Brutal vokal birbirinden ayrılmaz bir ikili halini aldı ki Doom-Death metal gibi, Death Metal ndendiğinde Morbid Angel yada Suffocation dan başka grup düşünmek bile istemeyen kitleyi çileden çıkaran bir alt genre olarak sıklıkla dillendirilir olmuştu. Albümde alışılmışın aksine Brutal vokal duymuyoruz, albümün konseptiyle örtüşen yumuşak, duygusal nüanslı vokal tarzının harika uyumu albüme maksimum düzeyde katkıyı veriyor. Cantor Cinaedicus’un performansı gerçekten çok başarılı, Doom Metalde brutal vokale alışıksanız başlarda size belki sıkıcı gelebilir; bu yüzden albümü bir kaç kez dinlemeye değer, hemen bir kenara bırakmayın.
Parçaların yapısına gelirsek, bu albüm birçok farklı katmanın ve denemenin iç içe geçtiği parçalardan oluşuyor. Şarkılar bazen emekleme temposunda yavaş bir giriş ile başlıyor; ama insanı sıkmadan kısa sürede şarkının ana iskeletine ulaşılıyor. Parçalarda tarzın gereği birçok hem ana iskeletini oluşturan, bazen ise yavaş geçiş görevini /üstlenen bölümler mevcut; fakat bu kısımların işçiliği yapılırken, yalnız kalmış bir synth yada tek başına bir enstrüman performansı yerine, birbirini tamamlayan gitar riffleri, davullar ve genellikle bunu destekleyen vokaller kullanılmış. İşte bizi sıkıcılıktan kurtaran ve albümün konseptinin bir parçası olmamızı sağlayan kilit nokta tamda burası. [Bakın burası çok önemli.. Neyse o sözün trademarkı başkasına ait :)]
Albüm çok sade ve mesajı direk ileten kaliteli bir kapak çalışmasına sahip, herhangi bir versiyonunu hala edilmedim; ama Vinyl versiyonu online store da gayet kaliteli görünüyor. Doom tarzına ve alt türlerine yakınsanız kesinlikle tavsiye ederim
Albümün Yazar Notu:
9/10
