Three Eyes of the Void grubu başlangıçta Ukraynalı müzisyen Dmytro Kvashin tarafından kurulmuş tek kişilik bir stüdyo projesiydi. The Moment of Storm başlıklı ilk EP, davulcu Alexander Ksiarum’un desteğiyle kaydedildi. Materyalin prodüksiyonu, Ukraynalı grup Kroda’nın müzisyenlerinden olan ve 1914 ile bazı albümlerinin prodüksiyon ve mikslerinde başarılı bir çalışma geçmişine sahip Oleg Olgerd Rubanov tarafından yapıldı.
İlk materyalin ardından Dmytro, uzun metrajlı bir albüm yayınlamak için ilk girişimlerine başladı. Ne yazık ki kısa süre sonra ilk albüm üzerindeki çalışmalarını bıraktı ve kayıt oturumundan çekildi. Grubun canlı bir kadroyu tamamlayamaması Three Eyes of the Void’in gölgelerde bir yerlerde kaybolmasına neden oldu. Ancak 2021 yılında Dmytro Polonya’yı ziyaret ettiğinde her şey değişti. Gdansk’ta Arkadiusz Niziołek ve Polonya’daki black metal yeraltı efsanesi Sacrilegium’un eski davulcusu ve gitaristi Marcin Urban ile karşılaşır. Kısa süre içinde gruba groove/thrash metal grubu Perpetual’ın basçısı Jakub Milszewski de katıldı. Bu kadroyla Three Eyes of the Void,
Folter Records (Nocturnal Breed, Sarkom, Urgehal, Odium Humani Generis) etiketiyle tam uzunlukta bir ilk albüm yayınlama projesine geri dönüyor. The Atheist adını taşıyan yeni albüm, insanın beyhudeliği ve varoluşun kırılganlığı üzerine düşündüren 40 dakikanın üzerinde melankolik bir black metal.
Bu şarkı, Friedrich Nietzsche’nin iyi bilinen bir özdeyişi olan “Tanrı’nın Ölümü ve Ölümlülük” temalarını işleyen 40 dakikayı aşkın atmosferik black metalden oluşan yeni albüm The Atheist’ten alınmıştır. Şarkı sözleri, bilinçli bir yaratıcı kavramını reddederek, Tanrı inancı ve aydınlanma arasındaki insan çatışmasına odaklanıyor. Şarkılar, Tanrı’nın yokluğunu fark ederek kendini entropinin bir başka eseri gibi hissetmeye başlayan bir insanın çaresizliğini ve kafa karışıklığını yansıtıyor.
The Atheist’te grup tekrar tekrar metal müziğin ilgili alanlarını keşfediyor. Atmosferik black genellikle progresif müziğin boşluğu ve post-metalin ezici ağırlığı ve karanlığıyla karışıyor. Tüm bunlar karanlık, melankolik ve acı bir atmosferle çevreleniyor ve bu da insan varoluşunun umutsuzluk ve çaresizlik vizyonunu körüklüyor. Three Eyes of the Void, “Ben kimim ve neden varım?” sorularına cevap arayanlar için zayıflıklarıyla yüzleşmenin tek çıkış yolu olabileceğini kanıtlamak üzere bir yolculuğa çıkıyor.
