Listenable Records – 2019 – İngiltere
Xentrix 1989-90 yıllarında çıkardığı ilk iki albümleri “Shattered Existence” ve “For Whose Advantage?” İle anılan/tanılan dönemin önemli İngiliz Thrash metal gruplarından. O yıllarda Metallica ve Testament e olan benzerlikleri ile çokça konuşulmuş ancak bu durumu İngiliz thrash’inin Metallica‘ya verdiği yanıt olarak lanse etmişler, gitarist Stan’in üretkenliği ve riff merkezli albümleriyle de kendilerine thrash sahnesinde önemli bir yer edinmişlerdi. Ancak grup, hem İngiltere’de hem de dünyada 90ların sonlarına doğru extreme metal sahnesinin zayıflaması sonucu, 1996 da 4.albümleri “Scourge” nin çıkışı sonrası dağılmıştı.
Ve uzun süre -2005-2006 da tekrar bir araya gelseler de- herhangi bir şey yapmadılar ta ki 2017 de tekrar yeni parçalar yazmaya başlamalarına kadar. Bu yıl yani 23 yıl sonra iyi bir re-union albümle, “Bury the Pain” i çıkartarak tekrar metal sahnesine döndüler.
Albümde ilk dikkat çeken şey orijinal kadrodan ve grupla özdeşleşmiş olan vokalist Chris Astley’in artık grupta olmaması. Chris geçmiş yıllarda James Hetfield klonu benzetmelerine maruz kalmış/eleştirilmişti ki pekte yersiz eleştiriler değildi bunlar. Chris’in yerine grup uzun süre gitar/vokal aramışsa da bir sonuç alamamış ve çözümü grubun yeni gitaristi Jas Walsh’i vokalleri üstlenmesi konusunda ikna etmekte bulmuştu. Jas Walsh tabiri caizse parmak ısırtacak cinsten bir beceriyle vokallerin üstesinden gelmiş ve bu işi yani vokali daha önce hiç yapmamasına rağmen becermiş! O kadar ki Chris’ten ziyade Jas’ın vokallerini daha özgün bulduğumu söylemeliyim.
Albüm grubun ilk yıllarında yaptığı işlerin bir devamı niteliğinde, tek fark daha iyi ve temiz bir prodüksiyona sahip. Bunda da en büyük etken albümün prodüktörlüğünü Andy Sneap gibi bir ustanın yapmış olması. Grubun (kurucu) gitaristi Stan yeni albümde de yine yeteneğini konuşturmuş ve çok iyi rifflere imza atmış; “The One you Fear” ve “The Truth Lies Buried” in girişindeki akustik pasajlar ve albüm genelindeki iyi soloların yanı sıra, “There Will Be Consequences”, “Bleeding Out”, “Bury the Pain”, “Evil by Desing” çok iyi parçalar ancak albüm genel olarak başarılı.
İşin görsel kısmına da değinmekte fayda var çünkü eski Xentrix albüm kapakları ne kadar kötüyse “Bury the Pain” bir o kadar iyi olmuş. Grubun, 1990’da çıkan ikinci albümleri “For Whose Advantage?” in ardılı bir iş yapmak istediği çok belli ki bunu yeni albüm kapaklarındaki görsel anlatımla da desteklemişler.
Ezcümle, Xentrix akıllıca üretilmiş kompozisyonlarla yılların acısını çıkartmış, sound tercihi ve akıllıca piyasa zamanlamasıyla da en azından Testament’ın yeni albümü çıkana kadar bu alandaki tahtı hakkında hak iddia etmiş. “Bury The Pain” en başarılı geri dönüşlerden biri olarak adını tahtaya yazdırmış.
Albüm Yazar Notu :
8/10
