Ashina Records – 2019 – Türkiye
Tagraht, ”İzmir´de Black Metal yapan kim var?” sorusuna verilen yanıtın çok uzun süre boyunca içerisinde kalmış ,dönemin bir çok konserinde sahne almış, unutulmaz Dark-Day konserlerinde sıklıkla boy göstermiş, özellikle İzmirde 90’ları yaşamış; fanzinleri,konserleri takip etmiş herkesin tanıdığı zamanın çivi gibi Black Metal yapan gruplarından biri. 90’larda, İstanbul ve Ankaralı gruplara göre İzmirli gruplar demo ya da albüm olarak çok daha az ürün veriyorlardı. Neyse ki Tagraht 2000 yılında yedi parçalık “Demonic Incarnate” demosuyla bu eşiği aşmış İzmirli gruplar arasına girdi. Demo piyasaya çıktığı dönemde özellikle türün takipçileri tarafından fazlasıyla olumlu geri dönüş almıştı. Aradan geçen bunca zamandan sonra Tagraht’ın geri dönüşü sevindirici.
‘Nihilistic Catharsis’ Ep’sinde toplamda üç parça var. Kısa ama özellikle Old School Black metal severlerin ilgisini çekecek bir çalışma. Ayrıca günümüzde, ülkemizden bir grubun bu tarzı başarıyla icrası sevindirici. Ep ‘Nihilistic Catharsis’ ile açılışı yapıyor. Karanlık, çiğ sounduyla True Black Metal´i dibine kadar hissettiren parça, adının hakkını veriyor. Parçaların yapısı hakkında ayrıntılara gelirsek, kendi içinde ard arda gelen rif değişimleri alt yapı destekli atmosfer yaratımı gibi detaylar yok. Gitar ve bass gitarın uzun tekrarlı çalımı ile oluşan kaotik yapı, özellikle türün takipçileri ya da Black Metal üretiminde gitar, vokal ve davul üçlüsünün haricinde ki unsurların katkısı ile üretim formülünden haz etmeyen kesim için tadından yenmez bir ürün ortaya çıkarmış. Ep’de en sevdiğim parça kapanışı yapan ‘The Chains of Exile’. Parçanın açılışı ile birlikte tetiğe basan seri blast beat’ler, özenle işlenmiş gitar riffleri çok klas bir harmoni yakalıyor. Umarim Ep ile atılan bu adımı albüme taşırlar ve sound genel olarak ‘The Chains of Exile’ gibi olur. Son olarak
vokallere gelirsek, performansı çok iyi buldum. Aradan geçen bunca zamana rağmen Altarhan; yırtıcı, parça trafiği içinde kendi yolunu izleyen; ama bütünlüğünü bozmayan, güçlü scream vokallerle çok iyi iş çıkarmış.
Kayıt işçiliğine gelirsek, Ep İzmir’de Ashina stüdyoda kaydedilmiş ve yine bu stüdyonun kendi iştirakı Ashina Records etiketiyle piyasaya çıktı. Kullanılan gitar tonları temelinde, Ep’nin bütün sounduna bakarsak, türün icrasın uygun, Old School True Black Metal tanımını çok iyi ifade eden bir işçilik ile karşımızda duruyor. Ep’nin benim için tek eksik yani kapak çalışması. Grup bir röportajında Francisco Goya’nın ‘The Little Prisoner’ eserini seçtiklerini belirtmiş, Ep’nin atmosferiyle tartışmasız iyi bir uyum yakalamış olması ile birlikte hazır olan bir eseri kullanmak eski dönemlerden kalan bir yöntem. Günümüzde yerli gruplar, imkanları dahilinde ulaşabildikleri en iyi ve sadece gruba ait olan bir tasarımı elde etmek için kendileri üretiyor ya da bu konuda kendini ispatlamış biriyle çalışıyorlar. Albüm kayıtları tamamen gruba ait bir tasarımla taçlanırsa eğer, grubun müziği ile ruhlara ektiği karanlık nihislitik tohumların etkisi zihinlere daha iyi kazınır.
7,5/10
