Hells Headbangers – 2020 – Amerika Birleşik Devletleri
1997 yılının soğuk ve yağmurlu bir sonbahar ayında pasaj içinde karanlık bir dükkan köşesindeydim , elimde 4 parmak kalınlığında bir kaset listesi ile oturmuş yeni gelenler listesini inceliyordum. Angelcorpse ismi gözüme çarptı, aldığım dergilerden birinde ya da elime geçen flyerlarda reklamını görmüştüm daha önce. İsmi malum grubu çağrıştırdığı için biraz lame gelmişti ama black metal olduğu için merak etmiştim. Sipariş verme zorunluluğu hissettim ve o gün bugündür Angelcorpse en sevdiğim black-death metal gruplarından biri benim için çoktan dağılmış olsalar da. Gene ve Pete kendi projeleri ile hiç ara vermeden bu türün öncülüğünü yapmaya devam ediyorlar.
Perdition Temple gitarist Gene Palubicki’nin ana grubu ve 2010 yılından beri çıkardığı bu 3. Uzun çalar albüm. Tarz olarak öncüsü olduğu occultist blackened death metal tarzına devam ediyor. Benim favori gitaristlerimden biri bu tarzda, muhtemelen en vurucu ve tekinsiz speed black-death bestelerini besteleyen adamlardan biri Abd underground müzik camiasında. Gene tüm albümlerinde anti-religious ve occultist Amerikan death metali ile eski okul black metalin taşıdığı her türlü ritim ve tuşeyi vurucu bir şekilde yerleştiriyor bestelerinde. Grup daha önce Bill Taylor gibi Immolation ile epik işler yapmış bir gitarist, Abd’nin en tehlikeli Black Metal hareketlerinden biri olan Black Witchery’nin esas adamı Impurath gibi müzisyenlerle çalışmıştı bu projede. Bu albümde Gene gitar ve vokalleri kendi üstlenmiş önceki albümlerinde olduğu gibi. Vokalist olarak vokal ritimleri ve vokal tonlarını gayet başarılı buluyorum, grubun trademark vokalleri ve soundu ile gayet uyumlu. Epik, korku ve okültizm temalı lirik konsepti aynen devam ediyor. Davullarda son yılların isim yapan davulcularından Ronnie Parmer var, kendisini bir çok isim yapmış grubun ve müzisyenin projelerinde görebilirsiniz son yıllarda. Kesinlikle bu tarz death metal gruplarının aradığı bir adam tuşeler ve çalma hızı olarak. Bassları ise Gene’in eski projelerinden Blasphemic Cruelty’de çalan Alex Blume var.
Sacrament of Descension albüm olarak kesinlikle çok kaliteli bir çalışma. Tek bir gereksiz akor ve tuşe mevcut değil. Besteler muhteşem bir orantı ile yapılmış. Albümün soundu ve mixlerini çok beğendim, her saniyesine ciddi kafa yorulmuş diyebilirim. Çok dozajlı bir kirli sound sizi bekliyor. Yukarıda anlattığım her şeyi bu albümde fazlasıyla bulacaksınız. Bu işin ve tayfanın eskilerini bilenler için şiir gibi gelecek bir albüm. Yeni nesil gençler içerisinde eğer gerçek kandan karanlık death metali dinlemek isteyenler varsa hard copy’sini acımadan sipariş verebilirler. Tüm albümleri kesinlikle arşivlik, müzik setinde dönmeyi sonuna kadar hak ediyor!
Albümün Yazar Notu :
9,9/10
