Pyre – Chained to Ossuaries Albüm Kritiği

Memento Mori – 2020 – Rusya 

Selam millet , bir pazar pineklemesi yapmak isterdim ama Cenk sağ olsun buna izin vermedi… Vermedi diyorum ama iyi ki de vermemiş. Mail’e düşen promoları kurcalarken bu Rus azmanlarını “PYRE” ve albümleri “Chained to Ossuaries”’ti fark etmiş ve “bro al tam senlik iş bak” dedi. Gece bir tur döndürdüm ama sabaha kadar aklımda kaldı elemanlar ve sabah kahvemi patlattıktan sonra tekrar tekrar döndürdüm bu albümü.

Rusya’nın çocukları, ASPHYX’in Necroceros albümünden sonra , yıla zımba gibi giriş yapmamı sağladı. Karanlık, leş, yer yer tavizsiz, yer yer süründüren bir albümle karşı karşıyayım. “Exordium” un enstrümantal açılışından sonra başlayan “Impaler the Redeemer” HM2 tonları kemikleri kütürdetmeye, saldırganlığa, bol tempolu bir albüme işaret ediyor. Dym Nox(vokaller, davullar ve bass) senin mezarına! Müthiş! Duygusuz ve leş vokaller direk aklıma Martin van Drunen’i getirdi. Vokal tekniği, şarkı aralarında ki böahları vs olsun Martin’in birer kopyası niteliğinde. “Wreath of Crucifix” de 10 saniyelik introsuyla oldukça güçlü bir şarkının habercisi niteliğinde başlıyor ve eski dönem ölüm metalini death/thrash vari rifflerle süslüyor. “Across the Shores of Emerald Fractals” da vokallerin temposu bir nebze düşüyorsa da saldırganlığından taviz vermiyor ama şarkıyı monoton hale gelmekten de kurtulamıyor. Basit ama etkili, orta tempolu bir death metal şarkısı. “Ornaments of Bones” bir önce ki şarkının kaldığı yerden devam eden havası olsa da vites yükseltilmeye başlandığını görüyoruz. Asphyx’in doom metaline thrashy sololar ekleyerek cana kan katıyor. Albüme adını veren parça “Chained to Ossuaries” diğer parçalardan daha da ağır halde başlıyor ve 5:21’lik süresiyle şarkının tek güzel yanı melodileri oluyor. “Crown of Death” eski usul ölüm metalinin deneyselliğinden uzak kaotik melodileriyle şarkı tek düze devam ediyor. “Disgraced and Dethroned” nihayet tempo artıyor ve vokallerle beraber vücudumda ki kan dolaşımı daha hızlı hale geliyor. “Antae to the Nothingness” kaldığımız yerden devam ediyoruz. Ve nihayet son şarkı olan “Death’s Dawn Call” özlediğimiz doomy death metal’e geri dönüyoruz.

Potansiyel olarak güçlü bir ekip PYRE. Albümün tek eksi yanı kırk dakikayı aşan süresi. 30-35 dakika civarlarında tutsalarmış harikulade bir iş olacakmış. PYRE size yeni bir şey vaad etmiyor ama ASPHYX’i seven, İsveç ölüm metalini arayan kişiler için biçilmiş bir ölüm metal albümünü sizlere sunuyor. Biraz AUTOPSY, biraz ASPHYX, biraz da DISMEMBER ,alsana çürük, pislik bir üvey evlat PYRE. İsveç ve Amerikan geleneklerinden ödünç alınan bir death metal albümünden duymayı bekleyeceğiniz her şey var albümde. Sergey Ivanov’da mix de çok iyi iş çıkarmış. Albümde duyulmasını istediğiniz her şeyi tüm bedeninizde hissediyorsunuz. Cenk’e buradan teşekkürlerimi sunar, bol ölüm metalli günler dilerim. Dym Nox cheers!

8,5/10