Dark Essence Records – 2014 – Norveç
Son olarak Urgehal’ın veda turnesinde sahnede izleme şansı bulduğum Mannevond, 2013 yılında yayınladıkları Vertigo albümünden bu yana sessizliğini koruyan ana grubu Koldbrann ile yeniden sahalarda.
Mannevond çok aktif bir müzisyen. Bu süre zarfında boş durmadı. Urgehal ile turneye çıkmanın yanı sıra Nettlecarrier ve Djevel ile albümler yaptı ve en son Craft’a vokalist olarak katıldı.
Vertigo oldukça eklektik bir yapıya sahipti. Daha önce klasik Norveç black metali çalan grup, müziklerine eşlik eden farklı bir kapak tasarımı, yeni ve modern bir grup logosu, atmosferik anlar ve hatta biraz Rusça olan ve adını ünlü Rus votkası Stolichnaya’dan alan bir şarkı ile albüm yapmış. Bir black metal hayranı olarak Koldbrann’ın önceki albümlerini kaçırmıştım ama bu üçüncü albümde grubu ilk kez dinledim ve albümü beğendim.
Burada bir parantez açmam gerekiyor. Göteborglu grupların, özellikle de In Flames’in Amerikan metalcore sahnesi üzerindeki etkisi bilinen bir gerçek. Ancak daha sonra ilginç bir şey oldu ve Amerikan heavy müzik sahnesinde büyük etki yaratan grup, müzikal anlamda giderek Amerikanlaştı ve etkilediği sahnenin sularında yüzmeye başladı.
Ingen Skånsel’in bazı şarkılarını dinlerken Koldbrann ile Polonya Black Metal’i arasında da benzer bir ilişki olduğunu düşündüm. Birçok Polonyalı grup tarafından icra edilen Black Metal, Norveç black metalinin etkisi altında filizlenmiş ve zamanla bu gruplar Polonya’ya özgü bir tarz yaratmayı başarmış. Demek istediğim şu ki, Koldbrann’ın bu albümünde bana Polonyalı grupları hatırlatan pek çok bölüm var. Bu da aklıma hemen In Flames-ABD etkileşimini getirdi.
Yani kötü mü? Ya da garip mi görünüyor? Kesinlikle değil. Ortaya çıkan eser müzikal açıdan türün hayranlarını tatmin edecek, deneyimli müzisyenliğe ve değerini artıran bir bütünlük duygusuna sahip bir albüm. Baştan sona keyifle dinleyeceğiniz albüm, biri enstrümantal olmak üzere 11 şarkıdan oluşuyor. Yaklaşık 46 dakikalık makul bir süreye sahip olan Ingen Skånsel, müziğini ağır ve acımasız sevenler için keyifli bir dinleti vaat ediyor.
Grup Vertigo’daki modern ve farklı yeni tarzlarına olumlu tepkiler almamış olabilir, bu yüzden eski yollarına dönmeyi tercih ettiler. Bir başka olasılık da Urgehal işbirliğinin Mannevond’u gaza getirmiş ve Black Metal’in daha klasik formlarına dönmek istemesine yol açmış olması.
Sonuç olarak ortaya başarılı kompozisyonlara sahip, sağlam ve oldukça ağır Norveç tarzı bir black metal albümü çıkıyor. Araya serpiştirilmiş Polonya esintileri de çok olumlu katkılar. Yılın en iyilerinden biri olmaya aday.
8,5/10
Bu albüm incelemesi İngilizce dilinde Metal Inspire sayfasında yayınlanmıştır.
