Fono LTD – 2024 – Türkiye
“Albüm boyunca ağır, yavaş tempolu ve brutal bir atmosfer tercih eden grup, distorsiyonlu ağır gitarları, temiz vokalleri ve sıkça kullanılan brutal/çığlık vokalleri bir araya getirerek ezici bir etki yaratıyor.”
Mevsimlerin insan psikolojisi üzerindeki etkisi bilinen bir gerçek. Şu anda kış mevsimini yaşıyoruz, gökyüzü kendini ışıktan kopararak grinin tonlarına doğru yolculuk yapıyor. Ağaçlar içe kapanmayı tercih ediyor ve bir zamanlar dışarıya açık olan yapraklarını -ağacın dış uzuvlarını- döküyor. Sert hava koşulları, yüzümüze tokat gibi çarpan soğuk rüzgarlar, bizi sırılsıklam eden yağmur, donarak bizi buza ve nihayetinde çamura mahkum eden kar ile güneşli günlerin geçici olarak geride kaldığını gösteriyor. Müzik dinleme arzusu olan insanların bu dönemde melankolik veya depresif tonlara yönelmesi şaşırtıcı değil.
Metal dinleyicileri de bu mevsimlerde genellikle DSBM veya doom metal gibi daha depresif veya melankolik alt türleri tercih ediyor. Şahsen ben genellikle My Dying Bride, Katatonia, Swallow the Sun, Lake of Tears, Empyrium, Tiamat, Silentium, Lifelover, Silencer, Burzum veya Novembre gibi gruplara yöneliyorum. Thergothon (RIP), Skepticism ve (ex-) Funeral gibi funeral doom grupları da kesinlikle çok uygun isimler. Ayrıca The Gathering, The 3rd and the Mortal, Theatre of Tragedy ve Tristania gibi kadın vokalli Gotik/ölüm/doom metal alt türünün tanımlanmasına yardımcı olan oldukça etkili gruplar da melankolik hisler arayanlar için hala harika seçenekler.
Şimdi de İstanbullu Funeral Doom grubu Anlipnes’in gitaristi Vitaliy tarafından kurulan ve ikinci albümlerini henüz yayınlayan Illusions Play’den bahsedelim. Grup üyelerinin yukarıda saydığımız birçok isimden ilham aldığı açık. Anlipnes’in kadın vokalli funeral doom metal tarzından farklı olarak Vitaliy ve grup arkadaşları bu projede atmosferik death/doom metal icra ediyor.
Grup ismini, Finlandiyalı Shape of Despair’in üçüncü albümünden alıyor. Yaklaşık iki haftadır albümü sık sık dinliyorum. Dinlerken en çok aklıma gelen gruplar Funeral, My Dying Bride, Swallow the Sun ve biraz da Green Carnation.
Belki de uzun süresinden dolayı altıncı parça “Unformed Existence” daha çok funeral doom’a doğru eğiliyor. Albüm boyunca ağır, yavaş tempolu ve brutal bir atmosfer tercih eden grup, distorsiyonlu ağır gitarları, temiz vokalleri ve sıkça kullanılan brutal/çığlık vokalleri bir araya getirerek ezici bir etki yaratıyor. Müzikleri genellikle gitar melodileri üzerine inşa edilmiş, zaman zaman klavyelerle desteklenerek melodi odaklı bir yaklaşım sürdürülmüştür. Kendinden emin, telaşsız ve iletmek istediklerini vurgulayan bir üslupla seslendirdikleri şarkılar bu türe çok uygun. Grup üyelerinin müzikal yetenekleri açıkça görülüyor ve yüzlerini kapatarak metal sahnesinde son yıllarda popüler olan gizem katan imajı tercih etmişler.
Dürüst olmak gerekirse, ilk albüme gönderme yapan albüm kapakları (güzel renk paleti ama kötü tasarım), biraz tekrarlı hissettirmeye başlayan görüntü , özgünlük eksikliği dışında sağlam bir albüm. Empire of Desolation ve Last Hours benim favorilerim. İyi hazırlanmış, titizlikle üretilmiş bir doom/death metal albümü arayanlar için kesinlikle göz atmaya değer. Tavsiye ederim.
7,5/10
Bu albüm incelemesi İngilizce dilinde Metal Inspire sayfasında yayınlanmıştır.
