Blog

Arşiv Odası #11 | Skinless – Progression Towards Evil

Arşiv odasının bu sayısında Amerikalı Brutal Death Metal grubu Skinless'in 1998 yılında çıkarmış oldukları "Progression Towards Evil" isimli albümlerini inceledik.

United Guttural Records/ Step Up Records – 1998 – Amerika Birleşik Devletleri

New York’da 1992’de Noah Carpenter tarafından kurulan Skinless, 2011 yılında dağılıp, 2013 yılında ise tekrar bir araya gelmiştir. Carpenter, grubun ilk kurulduğu günden beri varlığını sürdüren tek üyesidir. Skinless,1992 yılından itibaren sürekli eleman değişikliği yaşadığından ötürü sadece bir kaç demo kaydettiler. En sonunda 1998’de çıkış albümleri olan “Progression Towards Evil”‘i seyircileriyle buluşturdular.

Bazı kaynaklarda Skinless “brutal death metal” olarak geçiyor ancak epeyce brutal death metal dinlemiş birisi olarak şarkı sözlerindeki tema dışında “bu albümü”, brutal death metal olarak nitelendirmek için gerçekten çok catchy ve eğlenceli rifflere sahip olduğunu söylemeliyim. Bu iyi bir şey, açıkçası ekstrem türlerle gerçekten tanışmamda faydası olmuş bir albümdü “Progression Towards Evil”. Hala da periyodik olarak açar dinlerim, defaatle de dinledim. Aslında bu albümün kritiğini yapmamdaki bir amaçta Extreminal’e yeni katılmam ve takip edenlerin neleri dinlediğini yeterince iyi bilmediğim için, biraz kamuoyu yoklaması yapmak. Bu albümü, dolayısıyla, death metal seven herkesin mutlaka tanışmış olması gereken çok kıymetli bir albüm olarak görüyorum.

Gitar riffleri ile başlayacak olursam; hızlı, agresif ve thrashy olarak nitelendirebilirim. Oldukça parlayan ve hücumlu bir gitara sahip. yani kesinlikle oyuncak gibi duyulan bir gitar duymamakla beraber, çok da işlenmemiş ve güzel bir gitar tonu var. Riffleri teknik açıdan iyi buluyorum ve ufak bir slam etkisine de sahip. Bu sayede aslında “dumb man” diye tabir ettiğim basit ama etkili gitar partisyonlarını yazabiliyorlar. Davullara geldiğimizde ise genel olarak hızlı ve bolca blast beat duyuyoruz. Yine gitar riffleri ve şarkının temposuyla değişen davullar olduğu için güzel bir dinamizm ve groove yakalanıyor. Antrenmana gidiyorsanız playlistinize mutlaka eklemelisiniz. Vokaller yine low brutal vokaller, gutturallar ağırlıklı olmakla beraber zaman zaman low screamler, mid-range screamler hatta bazen screamoya kaçan ama çok daha vahşi olan sesleri de duyabilmemiz mümkün. Dolayısıyla monoton bir vokal yok.

Şarkı sözleri olarak genellikle gore içerikler ve genel olarak pis, leş her şeyden bahsediyor. Bir kere albümdeki 9 şarkının 8’inin başında grind gruplarında sıkça karşılaştığımız gülünç diyaloglar ve sesler yer alıyor. örneğin “scum cookie” şarkısının direkt başı “CAN YOU SHIT YOUR PANTS?” diyen bir çocuk sesiyle başlıyor. Gore içerikler dedim ama bunlar genellikle aşırı kinik ve sarkastik şekilde kullanılıyor, grup elemanları bile kendilerini ciddiye almıyordur diyebilirim. Örnek olarak, “tampon lollipops” adlı şarkıda, Ralph adında bir hademenin çöp tenekelerinden tampon kazıdığını ve bunları emdiğinden bahsediliyor. Muhteşem.

Benim favori parçalarım: “Cuntaminated”, “Fetus Goulash” ve “Extermination of My Filthy Species”(albümde diğer şarkılara nazaran daha ciddi oldukları tek parça buydu sanırım.)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu