Relapse Records – 2011 – Kanada
Fuck The Facts sahneye çıkar ve ortalık yıkılır… Son 10 yıldır geçerli olan bu kanun, Die Miserable albümüyle de geçerliliğini korudu.
Evet gençler 2011 bitti derken Fuck The Facts in yeni albümü Die Miserable ile piyasayı sallamak için yola gene Relapse Records etiketiyle, Ekim ayında çıktı bile. Yola çıkarken de, değişik, karmaşık, ilginç riff ler, melodiler ve ataklar yerine, sert, kütür kütür, acımasız, çizgiden şaşmayan ve öldürücü bir soundla devam etme kararı aldıklarını görüyoruz. Ki bu benim gibi azılı Fuck The Facts hayranları için değişik bir deneyim olacak gerçekten…
8 şarkıdan oluşan bu lezzet paketi; uzun şarkı süreleri, sert riffleri ve karmaşadan uzak ama bir o kadar da atraktif yapısıyla, tam bir death metal ve grindcore kafası yaşatmakta dinleyene… Evet katıksız sert ve bir o kadar da öldürücü riffler, davul atakları ve Mel bacımızın muhteşem vokaliyle kulaklarımıza bayram ettiren bir albümle, el ele, göz göze, diz dizeyim şu anda. Aşkın en güzel ve öldürücü halini yaşıyorum resmen…
Albümdeki 8 şarkıda birbirinden farklı ve şu şekilde sıralanmaktalar; Albümün giriş şarkısı Drift gerçekten adı gibi kayma yaratıyor bi anda albümü dinleyenin kulaklarında ve albümün nasıl bir yapıda olduğunu daha en başında dinleyene kısa mesaj olarak iletiyor. Devamında gelen Cold Hearted isimli şarkı ise isminin tam aksine, buz kesmiş kalplere bile ateş bastırtacak cinsten ataklar ve sertlikle solu. Albümün üçüncü şarkısı Lifeless ilk iki şarkının estirdiği death metal rüzgarının devamı niteliğinde. Census Blank isimli dördüncü şarkı ise ilk üç şarkının aksine, Doomvari geçişleriyle albümde fark yaratan bir diğer şarkı. Ağır yapısı ve melodik geçişleriyle, albümü dinlerken ki ruh halini en ağır noktaya taşıyor. Tabii bu durum devamında gelen Alone isimli şarkıyı da etkilemiş gibi görünüyor. Zira aynı ağır yapı ve derinlikli riffleri Alone isimli şarkının girişinde de görüyoruz. Ama devamında hareket yeniden başlıyor ve sertlik ufaktan kendini hissettirmeye başlıyor. Devamında gelen ve albüme ismini de veren Die Miserable isimli şarkı ise tam bir geçiş şarkısı olarak albümde yer bulmuş ki devamında gelen A Coward’s Existance isimli şarkı o nasıl bir davul girişidir öyle dedirtti resmen. Zira şarkının başından sonuna makineli tüfek kıvamında bir blast atak dinliyorum şu anda. Birde şarkının tam ortasında durup geçiş riffleriyle başka bir melodiye bağlaması da, 2in1 durumu yaratmış kesinlikle… Kapanışı ise 95 isimli şarkıyla yapıyor grup. Geçmişte yaşanmış birkaç olaya atıfta bulunduklarını zannediyorum zira şarkı Fransızca ve benimde Fransızcam olmadığı için Googla’a güveniyorum sadece…
Kısa ve net olarak söyleyeceğim tek şey, bu albümü, dünya üzerinde hala dinlememiş Fuck The Facts fanatikleri kalmışsa ya ölmüşlerdir yada iletişim olmadığı bir yerde yaşıyorlardır… Onun dışında, dinleyenlerin evinde çoktan tadilat başladığına eminim. Kesin bir kaç duvar ustası o evlerde duvar örmekle meşguldür şu anda… Fuck The Facts ten bir haber olan kişilerde mevcutsa eğer, onlarda, bu albümü edinmeden, dinlemeden ve albümün kafasına ulaşıp duvarlara saldırmadan geçen her bir saniye büyük kayıp içindeler. Uyarmadı demeyin sonra…
8.5/10
