Season of Mist – 2009 – Avustralya
Her şeyden önce belirtmeliyim ki Destroyer 666 benim taptığım gruplar arasında yer almaktadır. Son albümleri Defiance’ı heyecanla bekledim ve itiraf etmeliyim ki daha iyisini yapabilirlerdi. Özellikle grubun gitaristi – ki benim en beğendiğim gitaristlerdendir – Shrapnel çaldığı diğer grup olan Razor Of Occam’ın son albümünde gösterdiği performansı Defiance’da da aynen göstermiş ve büyük ihtimalle aynı studyoda kaydedilmiş olsa gerek ki sound olarak birbirine çok yakın iki albüm olmuş. Shrapnel’in soloları kendini her daim iki albümde de göstermekte fakat gerek lead gitarda gerekse sound da olan benzerlik beni hayal kırıklığına uğratmıştır.
Albüm kapağı bugüne kadar grubun kullandığı iki simgeyi bir araya getirmiş çift yılan ve bir kurt bir rozetin üzerine yapılmış kurt arması ve bu rozete sarılmış saldırı pozisyonundaki yılanlar ve arka planda bir savaş sahnesi… ortalama bir kapak olduğu kanısındayım.
3. şarkı olan Blood for blood bi çok kişinin bu albümdeki favori şarkısı ilk dikkatimi çeken şey davulun yaptığı şarkıya giriş hareketi yalnız bunda garip olan şu ki 5. Şarkı olan stand defiant la aynı şekilde giriyor bu şarkıya ama sadece 1 saniyelik bir durum ama gözümüzden kaçmıyor. Ben bir grubun aynı rifleri aynı partisyonları farklı şarkıları da kullanmasına kıl biriyimdir bu yüzden Mersus ‘a buradan sana hiç yakıştı mı !! demek istiyorum (tavşan dağa küsmüş mevzusu)
Human all too human 8. Şarkımız bu aslında ‘easylistening’ bi r şarkı ben böyle düşündüm çok sert olmasına rağmen Destroyer 666 ya göre böyle kaldığını düşünüyorum bunu bir swedish death grubu da çalabilirdi kanaatimce. Şarkının sonuna doğru çok hoş bir ritim oluşturuyor ve sonuna kadar sürüyor bu biraz tekno olsa da şarkıya çok yakışmış bu tip şeyleri daha piyasa gruplar yapar şarkıda güzel olmuş ve destroyer 666’nın ne kadar True bir grup olduğuna adım gibi emin olduğum için bunu yapmaları beni hiç rahatsız etmiyor.
A sermon to the dead son şarkımız ve Destroyer 666 bu şarkı ile beni tekrar şoka sokuyor çünkü bu bildiğiniz ağır ritimli ve yavaş bi şarkı sonuna kadar da öyle sürüyor. Bu şarkıda asıl vokal 2003 party san da lone wolf winter adlı şarkıda kullandıkları bir back vokal ve gruba dahil değil o clean vokalleri yaparken aynı şekilde warslut’da leş vokallerini sürdürüyor. Bu clean vokal özellikle party san’daki performansında system of a down’ın vokalini çok anımsatmıştı bana bu tip benzeşmeler hele hele nü metal gibi sikko bir Tarza benzeşmeler hoşuma gitmez ama bu şarkıda çok farklı. Bu şarkı hani derler ya ‘duygusal’ işte öyle bir şarkı her kızın dinleyip beğeneceği türden beni ise dinlendiren çok hoş bir şarkı. Sertlikten taviz yok ama dediğim gibi Destroyer 666’da değişim belirtileri gördüğümü de belirtmeden edemeyeceğim. Gözüm kapalı 10/10 verirdim bu albüme fakat eski albümlerle karşılaştırınca bundan bir puan kırıyorum.
9/10
