Kritikler

Brazen Tongue – Of Crackling Embers and Sorrows Drowned (Albüm İncelemesi)

Bağımsız Sanatçı – 2024 / İsveç ve A.B.D.

Bağımsız melodic death metal grubu Brazen Tongue’yi kısaca tanıtmak gerekirse;

Brazen Tongue, kökenleri kadar geniş bir sound yaratmak için coğrafi sınırlara meydan okuyan bir metal topluluğudur. Grubun üyeleri şu anda Chicago, IL, ABD ve Göteborg, İsveç’te ikamet etmekte ve metal türünde benzersiz bir sound oluşturmak için çeşitli unsurları bir araya getirmektedir. 2017’de başlayan uzun mesafeli bir işbirliğiyle kurulan Brazen Tongue, Scott Skopec ve Ethan Gifford arasında 2004’e kadar uzanan bir müzikal ortaklığın doruk noktasıdır.

İkilinin 2004-2008 yılları arasında bir blackened thrash metal grubunda birlikte çalarak Brazen Tongue‘u kurmaya kadar uzanan yolculuğu, hayatın değişimleri ve coğrafi ayrılıklar arasında gezinerek gerçekten benzersiz bir şey yaratmak için gösterdikleri dayanıklılık ve uyumluluğu gözler önüne seriyor.

Brazen Tongue’ın üyeleri daha önce Polyptych ve Headshrinker ile çaldı. Müzikleri klasik metal, thrash, black metal ve death metalin temellerine derinlemesine dayanıyor. Müzikleri agresifliği melodiyle dengelemeye çalışıyor, farklı etkilerinin özünü somutlaştırırken farklı bir yol çiziyor. Benighted ve Ne Obliviscaris‘ten Kevin Paradis’in davullarıyla yer aldığı grubun ilk albümü ‘Of Crackling Embers & Sorrows Drowned’ ölümlülük, geçmiş hataların kabulü ve hayatın geçici doğasına karşı mücadele temalarını işliyor.

Albümün detayına geçecek olursak;

Of Crackling Embers and Sorrows Drowned isimli albüm grubun ilk resmi albümü, bundan önce 3 adet single yayınladılar. Albüme The Weight of Self ile hızlı bir giriş yapılıyor. Klasik İsveç death metal tınılarını bulabileceğiniz bir şarkı, fakat vokal biraz daha kalın bir ton kullanmış. Metaviral ise grubun biraz daha sert yönünü ortaya çıkarmayı başaran, kısmen daha brutal bir şarkı diyebilirim.

Walking the Parapets ile biraz Dark Tranquility esintileri hissettiğimi belirtmeliyim. Fakat vokal çeşitliliği biraz daha zenginlik katmış. Last Train from Myrdal’da kendimi biraz hüzünlü hissettim, yaklaşık 7 dakikalık bir şarkı ve sözlerinde yalnızlığı ve bir kaçışı anlatıyor. Bu şarkıya doom metal bile denebilir. The Recidivist oldukça farklı tarzları içerisinde barındırmayı başaran bir şarkı olmuş, progresif ve etkili. Beneath the Broken Trees ile albümün sonlarına doğru geliyoruz, açıkçası biraz enerjisi düşük bir şarkı, genel olarak albümü çok hızlı bulmadım, İsveç death metal harmanı bir soundun biraz daha hızlı olmasını beklerdim. The Maddening Symmetries isimli şarkıda biraz blastbeatler ile başlangıçta vurucu bir giriş sağladı fakat tekrar tempo düştü, şarkı yaklaşık 10 dakika sürüyor, oldukça uzun bir kapanış olmuş.

Özetle; Brazen Tongue başarılı bir melodic death, yer yer doom metal, yer yer progresif öğeler barındıran bir sounda sahip, 2 kişilik bir kadronun ilerleyen dönemde yeni üyeler ile belki de tam anlamıyla bir grup formatını alıp, konserler ile kariyerlerini ilerletebilirler. Albümde en beğendiğim nokta ise vokal performansı oldu, kapak bana çok bir şey ifade etmedi, grubun imajı da çok iyi değil, daha iyi bir fotoğraf konsepti seçebilirlerdi.

7,5/10

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu