Comatose Music | 2019 | İngiltere
İngiliz centilmenleri ‘Body Havest’ ikinci albümleri olan “ Parasitic Slavery“ i 3 Mayis 2019’da piyasaya çıkardı. Albümde toplamda 10 parça var ve totalde 38.10 dakika uzunluğunda. Albüm açılışı yapar yapmaz Nile´dan bir intro dinler hissine kapılıyorsunuz. Bu giriş, grubun Karl abimizin yolunu kendilerine yol, davasını dava edinmiş oldukları izlenimini veriyor bizlere fakat Body Harvest´in Nile seviyesine çıkması için elbette biraz daha zaman ve Mısır tapınaklarına bir hayli kurban sunması gerekiyor. Yine de bu albüm hakkında özet bir değerlendirme yapmak gerekirse, özellikle grubun ilk albümü “Futile Creation” ile karşılaştırıldığında hiçte geri plana itilecek bir albüm değil. Gruba doğrudan Nile yolunda ilerliyor dedim; ama albümün tamamını dinlediğimizde erken dönem Hypocrisy (özellikle vokallerde) ve Immolation etkisini de görmek mümkün.
Grubun, albüm kaydını nasıl yaptığına dair net bilgi bulamadım; fakat Old School Pure Death Metal bir ürünü, ilerici bir tutumla, dinleyende; “ Ya defalarca duyduk böyle şeyleri” yargisina izin vermeyecek biçimde somutlaştırdığını söyleyebilirim. Ortada Death Metal´i Florida´da anne sütüyle birlikte almış gibi ustaca bir işçilik var.
Yazının başında kısaca değindiğim üzere, Gareth Nash´in vokallerini beğendim. İnsanin teninde dinozor pençesi izleri açan son derece acımasız bir performans. Gitar işçiliğine gelince, ziyadesiyle teknik, parça içerisinde sıklıkla değişen yapısıyla adamı duvardan duvara vuran bir sonuç ile karşı karşıyayız. Davullarda Will Pearson adeta nefes almadan, yüreklere vicdan azabı tohumları ekerek dinleyeni ultra hızlı tekniğiyle coşturuyor ; peki ama neden bu kadar geri planda bu davullar?? Bence bu durum atakların seçilebilirliğini oldukça zorlaştırıyor.
Toparlarsak, kesinlikle kulak arkası edilecek albüm değil. “Global Decimation” ve “Narcissistic Being” bende hemen yer eden parçalar oldu. Yukarıda bahsi geçen baba grupları seviyorsanız bu albüm sizi kesinlikle üzmez .
Albüm Yazar Notu :
7,50/10
